8| PONTEVEDRA | CIUDAD DIARIODEPONTEVEDRA|Domingo, 28 de enero de 2007 Unha partida de apoio de 10.000 euros desde Benestar Social Dous usuarios das instalacións, emprazadas na rúa Javier Puig, colocan as súas pertenzas ó chegar ó albergue. A entidade só lles solicita o DNI para poder ter un rexistro do número de persoas que utilizan o servizo. |JOEL MARTÍNEZ Calor y Café mobiliza a 50 persoas que axudan a centos de indixentes ó mes [Sociedade] O albergue da Sociedad de San Vicente de Paúl dá acubillo cada día a 14 ‘sen teito’. “Hay muchísima gente que vive mal”, explica unha das dúas encargadas L.PÉREZ Pontevedra|A César Carlos a vida agasallouno cun golpe na cara. A súa historia é a dun mozo acostumado a sortear zurdazos despois dun primeiro e certeiro gancho. Ten 27 anos e leva 11 á intemperie (en tódolos sentidos que poida ter a palabra), o tempo que transcorreu desde que faleceu a súa nai e quedou só ante o mundo. O caso de César Carlos é só un dos que conforman o pequeno mundo do albergue de Calor y Café, o proxecto da Sociedad de San Vicente de Paúl que cada día oferta ós ‘sen teito’ un lugar para cear un pincho e esquivar a madrugada. A partir das nove da noite e ata que os usuarios rematan de tomar os pinchos (nesta ocasión empanada, pasteis e café con leite ou Cola Cao, posto que no centro non hai posibilidade de cociñar), o mo- vemento é constante. Varias mulleres encárganse de que os asistentes estean atendidos entre charla e charla e mentres algúns repiten e tripiten prato. Ninguén pode escapar da fame. Por iso sor Mercedes os anima a comer: “Si queréis podéis tomar más”, di cariñosamente ós necesitados. Sor Mercedes é enfermeira xubilada e unha das encargadas de Calor y Café. “Yo soy Hija de la Caridad, entré en la compañía respondiendo a una llamada de servicio a los demás, de entrega generosa y desinteresada. Así ha sido toda mi vida”. Ninguén mellor que esta relixiosa para explicar que a necesidade está a flor de pel: visible a pouco que se busque: “Hay muchísima gente que vive mal. Estoy convencida”. Pero, como ela misma dí, gracias ó labor de Calor y Cafe, cada noite hai 14 persoas que poden durmir baixo teito. A ocupación depende, segundo explica o secretario da sociedade, da época do ano. De cotío, a maioría das camas está en uso: “Para mujeres sólo hay dos, en la [ zona de la cocina. En cualquier caso, el porcentaje de mujeres que acude es muy inferior al de hombres, aproximadamente es de un 10 por ciento”, indica o secretario, Víctor Rey. Seguindo cos seus datos, os usuarios quédanse a durmir uns 10, 15 ou 20 días. Non son ‘eternos coñecidos’, aínda que algúns retornan ó cabo do tempo. yademás] Para sumarse á idea Sociedade de San Vicente de Paúl, que conta cunha antigüidade de 100 anos na cidade, move en Pontevedra a 50 voluntarios que colaboran co proxecto Calor y Café. A entidade, que funciona a base de axudas de particulares, de algunhas entidades e de subvencións, conta con dúas persoas contratadas, que son substituidas nos seus descansos A por xente que non cobra por este traballo. Para entrar a formar parte do colectivo só é preciso acudir ás instalacións a informarse. A maioría de colaboradoras son mulleres de 40 a 50 anos. Os hombres son os que, habitualmente, se encargan de facer as substitucións do persoal contratado polas noites cando os traballadores están de descanso. Máis de 3.320 visitas o ano pasado ■ Cando o secretario é preguntado polas necesidades das instalacións, un dos usuarios apenas lle concede tempo para responder: “Un sitio más amplio”, susurra entre sorbo e sorbo. “Sí, en eso tiene razón”, comenta Víctor Rey: “El que hemos podido conseguir, que es éste, está lleno, al límite. Pero no sé, llevamos dos años y pico, quizás si seguimos así, a la vista de las ayudas que tengamos y de cómo vayamos funcionando, podamos ampliarlo”. Os números falan: A estatística do ano 2006 amosa que o albergue tivo 3.329 usuarios. Restando o mes de agosto, cando permanece pechado, foron unhas 300 estadías por mes, unha media bastante alta. “Aquí viene gente de todo tipo. Gente que tiene problemas con las drogas, con el aclohol, con problemas familiares, que se ve desbordada. Y hay algunos que no sabemos exactamente por qué están aquí”. Para esas personas que vagan polas rúas sen un destino definido e que contan coa axuda importante de proxectos como Calor y Café ou o comedor de San Francisco, César Carlos reclama ademais unha atención psicolóxica máis constante das administracións: “En la calle pasas de todo. La presión es muy fuerte, en ocasiones te ves agobiado y decaído, uno puede optar por el alcohol y las drogas. Habría personas para las que sería necesario, y yo me incluyo en ese grupo, contar con la ayuda de psicólogos. Cualquiera puede buscar refugiarse en ese tipo de cosas y esa no es la solución”. Mentres tanto, Cáritas, San Vicente de Paúl ou o comedor de San Francisco, outras entidades e múltiples organizacións non gubernamentais, intentan facer un pouco mellor a vida dos `’sen teito’. Neste caso, con doses de calor e café. ■ As liñas de colaboración da Concellaría de Benestar Social coas entidades que traballan coas persoas sen recursos serán obxecto dun novo impulso este exercicio. O departamento encabezado pola concelleira socialista Margarita Castejón destinará este ano 10.000 euros a un convenio cos promotores de Calor y Café para apoiar as actividades en beneficio dos máis desfavorecidos. “La plantilla de voluntarios es muy importante. Son 50 personas que cumplen rigurosamente con un horario de trabajo para atender el dispositivo del albergue. Todo ello hace que nos parezca una iniciativa idónea para completar la atención que se viene prestando en San Javier”, O equipo manifestou a encabezado por edil en refe- Castejón baralla rencia ó al- outras ideas bergue de para aumentar a Cáritas, emcolaboración prazado no barrio ponte- con estes vedrés de colectivos Monte Porreiro, que tamén conta cunha subvención do Concello e que, aproximadamente, recibe a uns veinte ‘sen teito’ cada noite. Desde Benestar Social enténdese que as instalacións de Pontevedra que ofrecen un espazo para durmir ás persoas que non teñen fogar son suficentes na actualidade. É dicir, que todos os necesitados teñen un lugar ó que acudir para pasar a noite. Outras ideas| A maiores, o departamento do Chalé de Fontoira analiza neste intre a posibilidade de ampliar a axuda a outras iniciativas. Trátase, en concreto, do comedor de San Francisco. Os membros do departamento dirixido por Castejón manteñen contactos cos responsables do ‘pan dos pobres’ para estudar se é posible ofrecer os máis necesitados almorzos durante os festivos relixiosos, nos que o comedor permanece pechado. Castejón puxo sobre a mesa o traballo que desenrolan os voluntarios que toman parte en todas estas iniciativas sociais, que reciben subvencións de Benestar Social. Por outra banda algunhas dispoñen, tamén, das liñas de axuda coas que conta a Vicepresidencia da Igualdade e do Benestar, encabezada por Anxo Quintana.