ENRIQUE SILVA PENIZA “QUIQUE” Enrique Silva Peniza en 2004 co netiño Hugo. Traemos hoxe a semblanza dun guardés que está pasando por unha grave enfermidade que día a día está “minando” a súa fortaleza física, co desexo de que apareza un “miragre” é se repoña. No Libro Programa das Festas do Monte 2005 a Comisión de Festas quixo poñer en letras impresas unha pequena homenaxe a este guardés, colaborador das Festas en varias Comisions ó longo dos anos, traballador, deportista, actor e músico afeccionado dende a infancia. Nado o día 15 de novembro de 1934 na rúa Oliva, fixo estudos na escola graduada do Colexio M.R. Sinde co mestre don Braulio Rodríguez Couceiro, logo pasa á escola de dona Aurora González Neira, onde con quince anos remata os estudios primarios. Traballou de peón uns anos na empresa RYM [“Riego y Moreira”, sociedade entre José Riego “Tío Pepe”, e Arístides Moreira], logo pasa a aprende-lo oficio de zapateiro con Serafín Lomba “O Coxo”, pero o seu verdadeiro mestre neste oficio foi Esteban Doiro Rodríguez, un gran profesional, establecido na Praza Nova fronte ó establecemento de Curtidos de Bernardino Portela Martínez (antiga Casa de “Pichipén”), con quen comparte afección polo fútbol. No ano 1963 pasa a traballar en Santa Lucía S.A. cómo cobrador, en 1964 traballa na firma local de José Riego Lomba ata 1982, máis tarde establécese de zapateiro na rúa Concepción Arenal [nas Galerías que están fronte á Praza de Abastos], logo traballou dous anos en Litografías Espinosa de O Porriño, collendo a xubilación. Nestes anos colaboraba coa Agrupación Coral da Guarda, Grupo Marino e en obras de teatro na faceta humorística. Casa con Josefa Matos Costa, de Camposancos, en outubro de 1966 formando unha familia da que nacen tres fillas e dous fillos. A súa muller a coñece a través dos Festivais Artísticos que se celebraron no Teatro Cine Avenida nos anos 1960/61, onde ámbolos dous interviñan como protagonistas nos distintos eventos culturais. Aparte de ser un afeccionado e intérprete de música de harmónica, outra faceta foi o fútbol, do que era grande afeccionado. Comezou a xogar de porteiro no equipo de barrio “Atlético Guardés”, sendo algúns compañeiros. Agustín Riego Lomba “Conejín”; Horacio Lomba de la Peña; Pepiño Parente e Carlos Martínez Troncoso “Carlitos” (Consúl español honorario en Baraona – República Dominicana), entre outros. Pasa a xogar no Gimnástica Deportiva Miño de Camposancos en 1953, “O Miño”. Equipo do G.D. Miño en 1953. Enrique Silva Peniza “Quique” xogaba de reserva, sendo o porteiro titular Esteban Doiro Rodríguez. De esquerda a dereita: Camilo Balado directivo; Delfín Lorenzo Cividanes; Esteban Doiro Rodríguez; Angel Alfonso Rebollar “Zurdo”; Generoso Matos Rodríguez “Chiño”; Juan Freitas “Darse”; José Alfonso Rebollar “Pepiño”; Enrique Silva Peniza “Quique”; O Directivo, Arístides Moreira Portela; Narciso Alfonso Rebollar “Narciso”; Agustín Riego Lomba “Conejín”; José Carrero Carrero “Carrero”; Manuel Díaz González “Ligero” e Aguinaldo Álvarez Portela “Aguinaldiño”. Mais tarde en 1958 pasa a xogar no C.D. Ribera de O Rosal, para en 1959 xogar no Club Unión Guardesa en serie A Rexional. En 1960 pasa a xogar no Club Sporting Guardés Un dos conxuntos do Sporting Guardés dos primeiros tempos. Domingos Pérez Martínez “ Mingos O Carruallo”; José A. Uris Guisantes; Antonio Glez Lomba “Santa María” ou “Escucha”; Ermelindo Pena Alonso “Erme”; Manuel Rodríguez Ferreira “Peolla IIº”; Joaquín Morales González “Quinito”; Benjamín Álvarez Portela “Jamín”; Enrique Silva Peniza “Quique”; Celso Ferreira “Cueviñas”; Manuel Martín Baz “Manolito”; Fernando Rodríguez Álvarez “Fernando”; Fernando Pérez Sierra “Sierra”; Manuel Berrecoso Rodríguez “Berrecoso” e Luis Alberto Franco Lomba “Berto”. O oito e setembro de 1968 [Festividade da Virxe da Guía e patroa do barrio de Ribadavila, onde Quique vivíu a súa nenez, xunto a seu tío don Cándido Rodríguez Vicente, presbítero da parroquia de Santa María da Guarda e capelán das HH. Carmelitas no Colexio san Xosé ], o Sporting Guardés dedicou unha homenaxe ao garda redes guardés Enrique Silva Peniza despois de quince anos xogando como afeccionado. O encontro foi disputado entre o Turista F.C. de Vigo e Sporting Guardés [non sei o resultado]. Enrique Silva Peniza “Quique” en 1968 no partido homenaxe que lle fixo o Club Sporting Guardés. Día da Festividade da Virxen da Guía. Fotografía de propiedade de Quique O encontro foi entre o Turista F.C. de Vigo e Sporting Guardés. Equipo do Sporting Guardés que xogou en Sabariz en 1961, con camisetas verdes. De esquerda a dereita: Javier Franco Lomba; Víctor Manuel Baz Coello “Salmerón”; Benjamín Álvarez Portela “Jamín”; Antonio González Lomba “Santa María”; Joaquín Morales González “Quinito”; Manuel Rodríguez Ferreira “Peolla Iº”; Fernando Pérez Sierra “Sierra”; Enrique Silva Peniza “Quique”. Abaixo: Celso Ferreira “Cueviñas”; Nemesio Vaquero; Florencio Gutiérrez Melero “Melero”; Manuel Berrecoso Rodríguez “Berrecoso” e Luís Alberto Franco Lomba. A afección á harmónica colleuna cando tiña quince anos, debido a que chegara a Vila da Guarda un grupo musical do país vasco, entre eles viña un solista de harmónica moi bo, e dende aquela entroulle o “gusanillo”, mercando en Bazar Cadilla unhas harmónicas que valían tres pesetas, pero que eran moi malas [a penas duraban unhas semanas], os cartos eran “aportados” por o seu tío don Cándido Rodríguez Vicente, máis tarde conseguiu unha harmónica de boa calidade marca “Fado” de Portugal que custara cincuenta pesetas, provintes dunha colecta popular comezada polo dependente do comercio “La Imperial” Manuel Sobrino González “Chanclas”, debemos de engadir que a Quique ninguén lle ensinou a toca-la harmónica, simplemente fíxose autodidacta. Quique en 1970. En 1959 [xa tiña unha harmónica cromática] preséntase a un “Concurso de Intérpretes de Harmónica” organizado pola emisora de Radio “La Voz de Vigo”, titulado “Buscando Artistas” que dirixía o locutor don Andrés de Sendra, que se desenrolou no Teatro García Barbón de Vigo, sendo Quique un dos finalistas. Nesta época forma parte do grupo musical Trío Marino, composto por José Marino González “Santeiro” [guitarra], Manuel Lomba Vicente “Lombita” [laúde] e el mesmo coa harmónica. Enrique Silva Peniza co Grupo Marino na Sala de Festas FUNCHI-2 no ano 1979. Nesta actuación colaborou co Grupo Marino José Luís Cabanelas Mariscal (O Analista), á esquerda da fotografía, segue José Marino González de la Concepción “Santeiro”, Manuel Lomba Vicente “Lombita” e José Luís González Melón. Fotografía propiedade de Quique. Nestes anos sesenta Quique, acompañado de Lombita, José Luís González Melón, Adolfo Rolán Mosquera “Fito” e seu irmán Emilio Rolán Mosquera facían serenatas as mozas casadeiras guardesas, “amenizando” as noites dos sábados guardeses. Chega o Concurso “Buscando Artistas” á Vila de A Guarda en 1960, presentando don Andrés de Sendra un festival Artístico no Teatro Cine Avenida, organizado pola respectiva Comisión de Festas do Monte que presidía don José Riego Lomba, sendo Alcalde don Agustín Pena Pacheco. O éxito foi total continuando en 1961 con outro Festival con representacións case que durante toda a semana. 14 xaneiro de 1968. Nos anos noventa o “Trío Marino” participa no Programa da TVG “Galicia Enteira” en Santiago de Compostela, mais adiante participaron en todos cantos Festivais Benéficos Sociais se organizaron no Teatro Cine Avenida e na Sala de Festas Funchi-2. Tanto Manolito “Lombita” estaban tamén inter-relacionados porque seus respectivos pais foran socios no Cine “Ideal-Caracol” (o de don Juan González González “Vuélvase burra”). O salón Baile “El Caracol” que primeiro estaba na casa de “Pepito da Alameda” [onde antes estivera a Farmacia de Ramón Sobrino Vicente], logo pasa ao local do Cine Ideal, alugado a don Juan González González, pasando a chamarse Salón Ideal<>Caracol, sendo os socios: Cándido Silva Rodríguez [pai de Quique e irmán de dona Luz Silva Rodríguez muller do médico e Alcalde local don Ermelindo Portela Gómez], Faustino Rodríguez [barbeiro, director da orquestra “Los Chicos del Jaz”, gran bailador [coñecido popularmente como “Faustino Botabaixo”] Reinaldo Martínez [o Cordoeiro] e Manuel Lomba “Lombita” [empregado en Transportes Lomba]. Ao remate da tempada de bailes, facían contas do recadado, repartían o sobrante e remataban cunha cea de amizade na tenda do Tío Leza [sita na praza Ignacio Sobrino (fronte o Super Elías)]. O saír de bailar moitos dos mozos paraban na “Tenda de Avelino da Menora” que estaba ó lado do Ideal<>Caracol, onde ían merendar por dúas pesetas un “bocadillo” de queixo con membrillo e un vaso de viño. Entrega “Premio ó Teatro” a Quique en 1982 no Cine Malvar (Pontevedra). Outra faceta de Quique é a de actor afeccionado de teatro [actúa na especialidade cómica] dende fai uns corenta anos, colaborando con varios grupos locais, sendo ó último grupo “Escena Popular”. Colaborador en distintas Comisións das Festas do Monte nos anos sesenta, e nestas actuais (2000/2006), como un membro máis da Comisión que preside Miguel ángel Español Otero. No pasado ano 2005 colaborou intensamente coa Asociación Pedra Furada (Comisión Festas do Monte) e meses máis tarde aparece unha grave enfermidade que está minando progresivamente a súa saúde. Ao amigo Enrique Silva Peniza “Quique” lle desexamos siga todo o mellor para el é súa familia. José A. Uris Guisantes.