Errenteriako Txistulariak euskal irratiaren hastapeneko izarrak Koldo Ordozgoiti Juanenea 2 012ko mart xoaren 2an laurogei urte bete dira Joseba Zubimendik eta Ander Arzelusek bult zatuta aireratu zenetik lehen Euskal Irrat saioa. Hor dugu euskal irratiaren mugarria, egun horretan sortu zen euskarazko irratia, ez zen izan lehen aldia euskara uhinetatik hedat zen zela, baina irrat saio horrekin eman zit zaion hasiera euskarazko irratigint zaren bide oparoari. Beste berrikunt za bat zuk ez bezala, irratia garaian irit si zen gurera, Euskal Herrira, eta beste hizkunt zen denbora bert suan hartu zuen euskarak uhinen bidea. “Irratia dela ta dabil gure euskera kuttuna, arranoa baiño erosoago, arranoa baiño kement suago egaz dabilkigu”, idat zi zuen Ander Arzelus Luzearrek 1925an, egindako lehen emanaldien harira. Irratiaren garrant ziaz hasieratik jabetuak ziren garaiko euskalt zaleak, baina bakarrik 1932ko martxoaren 2an gauzatu ahal izan zuten aukera hori, asteroko euskarazko programazioari hasiera emanez, Union Radio Donostian, garaian Euskal Herrian zen irrati bakarrean. Asteazkeneroko irratsaioa ordubetekoa zen eta astero egin zuten, etenik gabe, are eta Errepublikako gobernuak 1934ko urrian debekatu zuen arte. Egin zituzten 137 emanaldi horietan dugu euskarazko irratiaren sorrera. Errepublikako eskumaren gobernuak agindutako etenak ez zuen euskal saioen amaia ekarri. Zubimendi, Luzear eta enparauek, jada ez Eusko Gaztediaren izenean, bere kasa baizik, irratian segitu zuten eta 1935aren hondarrean Donostiako Euskal Pizkundea elkartearen t xapelpean irrat saioen berpiztea lortu zuten. Lehentxeago, Joseba Zubimendik 1935eko Donostiako arraun estropadak zuzenean eman zituen, euskaraz, kirol eta ikuskizun horren oarSo 12 lehen irrati emanaldian, eta 1936ko ekainean Ander Arzelus Luzearrek prestatutako metodoan oinarrituta irrati bitarteko euskara ikasteko eskolak emititzen hasi ziren. Uztailaren 18an piztu zen gerra eta Euskadi matxinatu frankisten esku geratzeak, erbestera bidali zuen aitzindari haiek abian jarri zuten euskarazko irratigintza, baina katea ez zen inoiz eten. Joseba Zubimendik zuzentzen zuen Luzearren lagunt zarekin Donostiako Union Radio bitartez hedat zen zen irrat saioa eta bertan hasi zen bere aitarekin batera speaker eta aktore moduan Amale Arzelus, euskal irratiko lehen emakume esatari eta aktorea. Amalek zort zi urte egin berriak zituen 1932ko mart xoaren 16an irratian hasi zenean; bere aitak, Ander Arzelus Luzearrek idat zitako bakarrizketak eta elkarrizketak gauzat zen zituen mikrofonoaren aurrean, arrakasta handiarekin, irratiko izarra izateraino. Donostiako Eusko Gaztedik eman zion babesa irratsaioari, Gipuzkoako Aldundiak finantziazioa, Angel Lizarragak jendea eta behar zen guztia bilat zen zuen, Txomin Olanok eta Bruno Imazek zuzeneko musika jartzen zuten, pianoa joz. Euskal irrat saioak arrakasta lortu zuen garaiko ent zuleen artean, horren lekukoa dugu Estepan Urkiaga Lauaxetak irrat saioaren lehen urteurrenean idat zitakoa: “Art zeluztar Amalet xu edonork darau bere abot sa ent zun dogulako ez bein, sarritan baino. Zubimendi azkarra, Luzear eta abar geure adiskide egin dira. Eta zelan gero? Irratijaren bidez! Olakorik ent zuteko bere!” Euskalt zaleen lagunt zarekin gauzatu zen beti zuzenean egin behar zen irrat saioa. Garaian, hit za, abestia eta musika dena zuzen zuzenean gauzatu behar zen irratiaren mikrofono aurrean. Eta mikrofonotik mint zat zen, gaur egunean sinestezina 711 7 lit zatekeen harrigarrizko lagun taldea: Zubimendi eta Arzelus, ‘Luzear’, Joxe Ariztimuno ‘Aitzol’, Xabier Lizardi, Telesforo Monzon, Emeterio Arrese, Orixe, Hemandorena, Toribio Alzaga, Beorlegi, Basarri, Elbira Zipitria, Dunixi, Tomas Garbizu, Aita Donostia, Aita Migel Altzo, Jean Lafitte, Oxobi… saioko izarra izan zen Amale Arzelus umea eta hauekin batera emakume ugari, andrazkoak hizlari, abeslari, errezitatzaile, andereño mugimendu sortu berrikoak… Eta hori gut xi balit z, punta puntako abesbat zak (bereziki aipat zekoa Gabirel Olaizolak zuzent zen zuen Eusko Abesbat za), t xistulariak (Errenteriako t xistulariak eta Isidro Ansorenaren taldea, bi aipat zearren), akordeoi eta trikitixa joleak, musika talde eta bakarlariak (Nicanor Zabaleta, harpajolea esaterako), bert solariak (Basarri irrat saioen lagunt zaile ohikoa izan zen, baina mikroetatik pasa ziren bert solari zahar eta gazteak, Mat xin Irabola senpertarra edo eta ArizmendiAtarrene donostiarra edo Joxe Mari Lopetegi irundarra, hiru besterik ez apait zearren) bandak, musikariak eta musika joleak, eta Ramon Laborda apaizaren Poxpolina ume mugimenduaren babesa eta lagunt za izan zuen irrat saioak. Txistua eta eskusoinua ohikoak izan ziren irrat saioan eta horien present zia nabarmena da saioen ondoren egin ziren argazkietan. Irrat saioen “talde argazkiak” egitea Zubimendik eta Luzearrek sartu zuten beste berritasuna izan zen, bit xia bada ere horiek dira Euskal Herrian denbora horretan egin zen irratiaren argazki lekuko bakanetakoak, bakarrak ez esatearren. Zubimendiren funt sean, Joseba Zubimendik egin zuen irrat saioen jarraipen dosierrean egun Koldo Mit xelena Kulturunean zaindua dena, gordeak dira argazkiak, horietako batean t xalapartaren lehen irrati emanaldiaren lekukotasuna jasoa da. Lasarteko taldeak 1934ko mart xoaren 14an egin zuen irrat saioari dagokio eta bertan berritasun moduan, t xalaparta emanaldia eskaini zuten: “Numero encantador y novedad deliciosa fue la “Txalaparta”. Los hermanos Zuaznabar del caserío Sasueta fueron los ejecutantes. Con suma destreza y gran habilidad interpretaron con sus “makillas” una bella canción, haciéncose acreedores por su brillante ejecución de grandes muestras de simpatía somo igualmente el gran irrint zilari Fernando Macazaga”. Kronikatik aparte, irrati estudioan jasotako argazkian, han at zean ikusi daiteke t xalapartaren oholetako bat. Gisa horretako harribit xiz betea da, euskal irratiaren hastapenen benetako alt xor kut xa den Joseba Zubimendiren funt sa. Argia aldizkariaren irratsaioa, 1932-02-15. Argazkian: Ezeiza, Zugasti eta Kortajarena abeslariak. Isidro Ansorena eta bere txistulari taldea. Telletxea, Argiako zuzendaria. Enekotegi, apaiza eta kantaria. Joseba Zubimendi irratsaioaren speaker eta zuzendaria. Lezotarren irratsaioa. 1932-2-22. Argazkian, Joseba Zubimendi, irratsaioaren speaker eta zuzendaria, bere semea Iñaki Zubimendi, mikrofonoari heldua eta Lezoko: Tomasa Iñarra, Candida Elustondo, Imanol Garbizu, Jon Garbizu, Reparaz apaiza eta tenorea, Liborio Garbizu, Tomas Garbizu musiko eta organista. Gezala anaiak, txistulariak. 72 Lasarteko irratsaioa. 1934-03-14. Irratsaioan partaide: “Euzko Batzokiko abeslari bikainak, Antonio Mercero abertzale eta abeslari handiak zuzenduak”. Batzokiko antzerki taldea. Venancio Azkarate, soinujolea. Andoni Arozena hizlaria, Zuaznabar anaiak txalaparta joleak, Fernando Makazaga irritzilaria. Ander Arzelus Luzear irratsaioaren speaker eta zuzendaria. oarSo 12 Zuzen zuzeneko irrati emanaldia Euskal Irrat saioa asteazkenero, arrat saldeko zort zietan hasi eta bederat ziak arte egiten zen, Joseba Zubimendik eta Luzearrek diseinatu, mantendu eta zuzendu zuten. Eusko Gaztedik antolat zen zuen irrat saioan Angel Lizarragak jendea eta behar zen guztia bilat zen zuen, Txomin Olanok eta Bruno Imazek pianoaren bitartez jarraipena eta saioa gauzat zen zuten eta aipatu moduan, Luzearrek eta Zubimendik, orduko hit zez esateko, speaker lanak egiten zituzten. Ordubete horretan, hizlariak eramaten zituzten, t xistulariak, bert solariak, soinujoleak, olerki errezitat zaileak, abeslariak eta abar, Gipuzkoako herri guztietakoak, noizean behin Nafarroakoak eta inoiz Ipar Euskal Herrikoak, Hendaiakoak esaterako. Errenteriakoak behin baino gehiagotan izan ziren bertan. Saioak ezinbestez zuzenean egin behar zirela kontuan hartuta, lan gait za egin behar zuten arduradunek estudioan bertan ez ezik astean zehar ere, jendea inplikat zeko, saioak prestat zeko, parte-hart zaileak garaiz eramateko. Ez zen ahunt zaren gauerdiko eztula, Joseba Zubimendik El Día egunkarian gaztelaniaz egindako elkarrizketa batean azaldu zuen moduan. Irrat saioa astero berritu behar da eta ez da erraza zort zi egunen buruan artista berriak aurkit zea, arrat saldeko 8etatik 9etarako ordu bete hori betet zeko. Egia da inork gut xik egin diola uko parte hart zeari, baina, gauza batengatik edo besteengatik, azken orduko hut s egiteak gertat zen dira. Eskaint za interesgarria lort zeko lan horretan, paper garrant zit sua jokat zen du Angel Lizarragaren eskarmentuak. Berari eta gure piano-jole ofizialari, Txomin Olanori eta konposat zaile eta pianista den Bruno Imazi zor diete eskert zea irrati ent zuleek. Gutun ugari jasot zen ditugu Euskal Herri osotik animo emanez. Asko Lapurdi eta Zuberoatik iristen zaizkigu, baita Ameriketatik ere, handik aipat zen digute gure emanaldiak, ordu diferent ziagatik edo, goizeko hirurak direnean ent zuten dituztela. Irrati ent zuleek gogoan dute gure “speakerra” Ander Arzelus eta bere alaba zoragarria, biak mutu azken aldi honetan aitaren gaixotasuna dela bide. Hit zaldiak hamar minutukoak ziren, horrek bat zuen kexa eragin zuen, hala nola Basarrirena, laburregiak ziren bere irit ziz. Ez dago emanaldien grabaziorik, bai ordea horietako aipamen ugari garaiko egunkari eta astekarietan. 1934ko urrian, Errepublikako gobernuak emisioa eten zuenean, El Díak gogora ekarri zuen mikrofonoetatik pasatako lagunen zerrenda. Raros fueron el Bat zoki o la entidad musical vasca de nuestra ciudad o de los pueblos oarSo 12 comarcanos que no hubieran colaborado en el éxito de estas manifestaciones de arte, de cultura y de vasquismo. ¿Quién no recuerda las agradables horas que nos proporcionaron los elementos del Batzoki Ulialde y también los del Antiguo, los de Pasajes de San Pedro y de San Juan, el grupo “Jostallu” de Donostia y los abeslaris de los Bat zokis de Irún y Rentería, de Oyarzun y de Hernani, de Andoain y de Lasarte e idéntico los de Ordizia? Hendaya, la amena ciudad del otro lado del Pirineo, hija también de Euskadi, acudió a estas reuniones de colorido vasquista. Pero además han contribuído, entidades culturales y artísticas. Por ejemplo, las poxpolinas donostiarras que cumplidamente satisficieron los anhelos aún del exagerado peticionario. El Orfeón Vasco, o Eusko Abesbat za, que en la fiesta del centenario de estas emisiones dio un concierto notabilísimo desde el micrófono de Unión Radio instalado en el Gran Kursaal. También realizó un lindo programa la “Schola Cantorum”, tan renombrada, de Pasajes, bajo la dirección de su maestro don Gelasio Aranburu, que por dos veces colocó muy alto el pabellón de las emisiones euskéricas. No fue menos feliz la actuación de la “Schola Cantorum” de Hernani, dirigida por don Jesús de Zubimendi. Del gran número de artistas de renombre merecido que desfilaron por el micrófono de la emisora donostiarra, citaremos al gran bajo ernaniarra, director de la punjante masa coral “Eusko Abesbat za”, don Gabriel de Olaizola, juntamente con el señor Lizarraga y los solistas del mismo Orfeón, el bajo señor Corjarena, el tenor Eceiza y las señoritas Embil y Zabalbeaskoa. También figuró la excelente cantante señorita Ana María Hernández y los excelentes solistas del Orfeón Donostiarra, los aplaudidos artistas Linazasoro y Aguirret xe. Meritísimos ant zeslaris también participaron en estas emisiones, entre los cuales se cuentan los afamados artistas Beorlegui y Eguileor, que hicieron pasar ratos inolvidables de contento y sana alegría a los numerosos oyentes. Bert solaris se presentaron muchos y buenos. Un botoncito de muestra, los conocidos Arizmendi, Arostegi y el popular “Azcoiti” de amenidad considerable. Así mismo los acordeonistas dieron siempre una nota destacable al par que entretenida. Fueron innumerables los que en la sesión vespertina de cada miércoles alegraban con sus festivas piezas musicales al público oyente. No ha mucho, los radioescuchas euskeldunes tuvieron la fortuna de escuchar una emisión que dejó en todos vivo recuerdo. Fue aquélla en 73 que actuaron los animosos mutiles del simpático pueblecito de Narvarte. La melodía de las hermosas dant zas baztanesas y del Ingurut xo de Leiza, interpretada por los Txistularis del citado rinconcito, causaron delicia suma. Era la misma reunión en que intervino el Padre Aguirre, entusiasta euskalt zale, dedicando una amena charla en castizo euskera. También constituyó un fausto suceso la emocionante despedida de los t xistularis de Rentería antes de partir para la capital de Méjico. Dieron un hermoso concierto que repitióse a su llegada de aquellas lejanas tierras, donde pusieron tan encumbrado el pabellón euskadiano. Y hablando de t xistularis, digno es de destacar los magníficos conciertos que repetidas vesces nos brindaron los celebrados t xistularis donostiarras que dirige el maestro Ansorena. ¡Cuántos éxitos cosecharon las emisiones euskéricas! De pianistas anduvieron bien las emisiones. Los que más se distinguieron fueron entre otros el compositor Bruno Imaz, el señor González, director de la Banda municipal de Hernani, como también el señor Garbizu, meritísimo organista de la iglesia parroquial de Pasajes de San Pedro. Tantos fueron los triunfos obtenidos por estas emisiones, cada vez más brillantes y divertidas, y tales los artistas que en ellas tomaban 74 parte, que el Ateneo Guipuzcoano, como digno remate a las conferencias que sobre temas vascos en sus lujosos salones se pronunciaron, acordó solicitar a Unión Radio y a Juventud Vasca, organizadora de las emisiones euskéricas una emisión de carácter vasquista, en la que desarrollaron un excelente programa ante el micrófono instalado en su misma tribuna. Errenteriako Txistulariak Euskal Irratsaioko izarrak El Día egunkariko albistean azalt zen den moduan, Errenteriako Txistulariak irrat saioko izarrak izan ziren. Egindako emanaldiaz gainera, ugariak izan baitziren Euskal Irratsaioan Alexander Lizaso eta Pedro Lizardi buru zuten Errenteriako Txistularien emanaldiak, eta artikuluan aipatuta azaltzen diren Mexikora joan aurreko eta bueltatu ondorengo saioez gain, Errenteriako Txistulariak Euskal Irrat saioaren ekitaldi nagusietako txistu jole izan ziren. Errenteriarrak Euskal Irrat saioan egindako emanaldien artean 1933ko ekainaren 10ekoa adibide moduan hartu dezakegu. Hona hemen, Luzearrek zuzent zen zuen El Díako Euskal Orrian jaso zuten LXVII. Irrat saioaren kritika: oarSo 12 “Txistulariak aitatu bearko aurrena. Bat zaldi guzitan aurreneko saria eman oi dioten t xistulari talde bikain oni onenbeste zor diogu, noski. Gorasarriren “Goizeresia”, Urteagaren “Kontrapasa” ta Olaizolaren “Erriko jaietan” ent zunarazi zizkiguten. Nola? Hainbeste sari et xeratu arazi dizkien era berezian. Lizasoren jot zeko erreztasuna ez degu, esanak esan, bear baño gehiago goratuko. Olaizolatar Pilare andereñoak, bere abot s at segin eta abeskera egokiz liluratu gindun. Udalait zen “Nik badut maiteño bat”, Otañoren “Kunkun” ta Aita Donostiren “Urrexinola ta eria” berak abestu zituan arteraño ent zun gabeak genitula iruditu zit zaigun, ain ederki abestu zitun. Abeskoren polita duzute errenderiar adiskideok. Albisutar Nikanor, abot zolia ta Lizasotar Pilipa abespetia, lagun zarrak ditugu. Alare ez genun bigarrenaren abot sik oraindaño ent zun ta oso gogoko izan zit zaigun. Guridiren “Mañaritik asita”, ta Udalait zen “Lili eder bat” eta “Gaztetasunak bainera bila” abestu zituan arek, eta onek Udalait zen “Argizariak zerutik” eta Almandozen “Txakur galdua”. Biok oso egoki. Azkenik Litargik [Gilermo Lizasok] “Astuaren larritasunak” edestu zizkigun. Esale jator eta abeslari bikain, bert so zar errikoi bat zuek oñarri zituela, orrialde ontat xe aurki oarSo 12 dezakezuten lant xoa irakurri zigun. Beti gazte gure “Litargi”. Ori izan zan errenderiarren asteazkeneko lana.” Euskal Irrat saioan Errenteriako t xistulariek izan zuten nagusitasunaren bi adibide ezin hobeak ditugu, arestian aipatutako Ateneo Guipuzcoanok programazioaren baitan 1934ko maiat zaren 16an egin zen euskal musikaren irrat saio berezian, Errenteriako Txistulariak jo zuten eta berdin gertatu zen Kursaalen zuzenean egin zen Euskal Irrat saioaren 100. irrat saio berezian. 1934ko urtarrilaren 28an, Kursaaleko areto nagusia lepo beteta eta irrati bitartez Union Radio Donostiaz gain Radio Estudio Bilbao Bilbao Irradiot sa emisora bitartez zuzenean eskaini zen bi orduko zuzeneko emanaldi hartan, Eusko Abesbat zarekin batera, Errenteriako Txistulariak izan ziren nagusi. Euskal Irrat saioak izan zuen berrizaletasun eta ait zindaritasunaren baitan, ez da harrit zekoa han estreinatu izana, saio horretan kantatu izana, lehen aldiz irratitik, Alexander Lizasoren musika moldaketari zor zaion Eusko Gudariak, urteekin himno bilakatu den abestia. Horren lekukotasuna jaso dugu hemerotekan, aldiz ez zaigu irit si inongo argazkirik Errenteriako Txistularien eta oro har errenteriarren parte hart ze Euskal Irrat saioan. Agian, baten batek izango horren oroit zarik? 75 Errenteriako Txistulariak, 1927. Foto Marín. Errenteriako Txistulariak Donostiako Konstituzio plazan, 1931. Errazkin, Evaristo Goñi, Perico Lizardi, Alexander Lizaso. Foto Marín. 76 oarSo 12