TEMA 5. A CIENCIA MODERNA E O RACIONALISMO: DESCARTES. 1.− Describir as diferencias entre as reflexións filosóficas medievais e renacentistas. A filosofía medieval, os filósofos occidentais abandoaron a investigación científica da natureza e a búsqueda da felicidade no mundo e se preocuparon polo problema da salvación noutro mundo mellor. O Renacemento é un período de transición entre a filosofía medieval e a filosofía moderna. Neste período nace un novo espírito: modernidade (s. XV e XVI). Resumindo as características deste movemento son: 1ª) Descomposición do feudalismo medieval. 2ª) O ser humano renacentista pretende descubrir o sentido da súa existencia. E aparece a revolución tecnolóxica. 3ª) Os cambios tecnolóxicos posibilitan o descubrimento de novos mercados e a creación de novas industrias produce unha nova economía. 4ª) O naturalismo, os cambios tecnolóxicos posúen, consecuencias económicas, políticas, ideolóxicas e unha nova actitude cara ó mundo. 5ª)O Humanismo é a ideoloxía renacentista esencialmente antropocentrista, contrario ó teocentrismo medieval. A nivel filosófico agora existen varias escolas filosóficas: éticas, platónicas, aristotélicas e neoplatónicas, que representan unha volta ó mundo grecorromano. 6ª) Na astronomía existen grandes avances. 2.− Explicar as principias achegas da ciencia moderna á filosofía de Descartes. Descartes é un dos teóricos da nova ciencia, tratando de demostrar a validez do método matemático aplicado á filosofía como saber matemático. Vai construir un sistema filosófico a partir da razón e o método matemático que finalizará nunha interpretación cuantitativo− mecanicista da realidade material. Acercará á filosofía unha nova ciencia xeométrica da natureza. O seu obxectivo era construír unha ciencia universal, a partir das verdades evidentes descubertas pola razón, quedando Deus como garantía da obxectividade e fundamento de todo existente. A nova ciencia vai exercer moita influencia sobre o pensamento racionalista, o modelo das matemáticas. Os racionalistas parten das matemáticas para elaborar un método universal que sexa aplicable a outras ciencias. A filosofía moderna (Descartes) nace unida ó triunfo da ciencia moderna. 3.− Expresar as relacións entre o saber matemático e o método cartesiano. Descartes chega ó descubrimento do seu método, mediante a consideración do procedemento matemático. 1 Partindo do feito de que este método debe ter un valor universal, o obxectivo de Descartes céntrase en 3 metas: • Formular unhas regras do método. • Fundamentar metafísicamente o valor absoluto e universal do método. • Demostrar a fecundidade do método nas distintas ramas do saber. 4.− Analizar os principias componentes do método de Descartes. 5.− ¿Qué relación existe entre as tres substancias cartesianas?. 6.− Diferenciar o papel que exerce a idea Deus no sistema de Descartes. 7.− Caracterizar o mecanismo cartesiano e sinalar se ten cabida a liberdade no sistema de Descartes. 8.− ¿Qué tipo de unión existe entre corpo e alma?. Descartes diferencia a alma e o corpo, co que establece un dualismo. Afirma que o corpo non é máis que unha estatua de terra que Deus forma para facela o máis parecida a nós. A alma só pertence ó pensar, e o corpo, ó ser unha característica de extensión, só poderá modificarse por figura e movemento. O corpo redúcese a unha máquina resida polas leis da física. A vida redúcese a un movemento mecánico. Descartes afirma que a alma está unida a todo o corpo na glándula pineal, situada no cerebro. Nela céntranse as sensacións corporais e a través dela, a alma recibe os estímulos orgánicos, baixo a forma de representacións confusas. Para Descartes a alma é quen sente, non o corpo. A alma é quen percibe e sofre as paixóns. 9.− Valorar a moral cartesiana. Trátase de non estar dominado polas paixóns, senón deixarse guiar polos dictados da razón e as ensinanzas da experiencia ata apropiarse da vontade e facer un uso correcto e íntegro do libre albedrío. Para iso propón unha moral por provisión. Descartes indícanos que para enunciar a súa moral examinou as profesións que había na sociedade, e pensou que a mellor era a del, porque cultivaba a razón. Para tal profesión debe vivir en sociedade, acomodarse sempre ó ambiente no que se move, sen renunciar ós principios morais e a unha finalidade individual, que posibilite facer aquello que se xulgue como mellor. Vivir feliz, satisfeito, sen remordementos; constitúe o obxectivo central e único de Descartes. Para adicarse á razón e avanzar no coñecemento da verdade, Descartes establecerá unha moral por provisión, basada en 3 regras: 1ª) CONFORMIDADE coas leis e relixión do país no se se habita. 2ª) CONFORMIDADE no ánimo, con todo o noso entorno. 3ª) MODERACIÓN nos desexos, poniendo en práctica a constancia da vontade podemos acadar a felicidade. Descartes non asigna provisionalidade á súa moral, enténdea como unha obriga para a constitución da súa actitude vital e o seu oficio de pensar. 2 10.− Relacionar as concepcións acerca da realidade que teñen Descartes, Spinoza e Leibniz, incidindo principalmente na comunicación entre as substancias. Descartes define a substancia como unha cousa que existe de tal maneira que non necesita de ninguna outra cousa para existir. Tamén se refire a este concepto como suxeito inmediato de todo atributo do que temos unha idea real. Cada atributo expresa unha característica desa substancia: o pensamento (substancia pensante), a extensión (substancia extensa) e a infinidade (substancia infinita ou Deus). Para Spinoza existe unha única substancia: Deus ou a Natureza, que ten infinitos atributos. Para Leibniz existen infinitas substancias: as mónadas. TEMA 6. O EMPIRISMO: J. LOCKE. 1.− Expresar os trazos básicos do empirismo, contrastándoos cos do racionalismo. 2.− Comparar e diferenciar as teorías contractualistas de Locke e Hobbes. 3.− Analizar a posición empirista en torno a estes conceptos: innatismo, razón, experiencia, sentimento e crenza. 4.− Establecer as coincidencias e as diferencias nas teorías do coñecemento de Locke e Hume. 5.− Diferenciar as ideas simples e complexas de Locke, dando algún exemplo de ambas as dúas. 6.− Relacionar o concepto de idea en Locke e Descartes. 7.− Describir as semellanzas e diferencias que existen entre o coñecemento relativo ás cuestións de feito e o relativo ás relacións entre ideas. 8.− Explicar as razóns que levaron a Berkeley a negar a existencia da materia. 9.− Exponer o valor e o alcance do coñecemento humano en Locke e Hume. 10.− ¿Qué teoría moral conduce con máis facilidade ó relativismo moral, a platónica ou a emotivista de Hume?. Razoar a resposta. 3