A organización territorial española A orixe e formación do Estado autonómico arranca no ano 1978 coa Constitución de 1978. Esta inclúe condicións como permitir constituír en comunidade autónoma a provincias con realidades semellantes... Para acceder á autonomía establecéronse vías como favorecer as autonomías en rexións de tradición autonómica ( Catalunya, Galicia...) O Estado autonómico organízase do seguinte xeito: • Cada autonomía posúe un Estatuto • As comunidades fanse cargo de diversas competencias como poden ser infraestructuras autonómicas, cultura... As institucións dentro da autonomía son: ♦ O Parlamento, elixido por sufraxio ♦ O Goberno autonómico, con poderes executivos. ♦ O Tribunal Superior de Xustiza ♦ O Presidente da Comunidade O financiamento é para todas as comunidades do mesmo xeito excepto Navarra; os ingresos proveñen de: • Tributos do Estado central • Ingresos achegados polo Estado; para a sanidade, servizos sociais... • Ingresos propios. Á mesma vez as CC.AA divídense en provincias municipios. O municipio é unha entidade básica de organización territorial rexido por un concello. A provincia é unha entidade local formada por unha agrupación de municipios. Existen desequilibrios territoriais que poden ser económicos, xeográficos, sociais... A orixe deles pódese remontar á industrialización. Existen desequilibrios demográficos, acentuados nos anos 60, cando os piares do desenvolvemento español se asentaron no turismo e no sector secundario. Os desequilibrios demográficos débense principalmente á emigración que provocou un baleiro no interior de España. Trala crise económica de 1975 naceu un novo modelo de desequilibrio; no que xa o desenvolvemento non parte da industria e se avanza cara unha economía postindustrial. Especializámonos no sector terciario. Os eixes de desenvolvemento son: • Madrid • O litoral mediterráneo • O val do Ebro • País Vasco 1 • As Illas Baleares e Canarias. • O eixe en declive é a cornixa cantábrica principalmente. • Escasamente desenvolvidos son as dúas Castelas, Estremadura, Andalucía e Galicia. As políticas territoriais A política rexional iníciase nos 60 para fomentar a industria nas zonas atrasadas. En 1986 iníciase unha nova etapa que pretendía acadar a adhesión a UE, desenvolver as autonomías... Os obxectivos principais pretendían acadar un desenvolvemento rexional equilibrado. As estratexias foron a detención do declive da cornixa, impulsar o despegue do eixe mediterráneo, apoio ó resto das rexións... Os instrumentos empregados son os fondos procedentes da política rexional da UE: • Fondos estructurais para desenvolver as economías atrasadas • Os fondos de cohesión • As iniciativas comunitarias Estas axudas colaboraron na diminución dos desequilibrios. Tamén se empregou unha Política de incentivos rexionais e un fondo de compensación Interterritorial. A ordenación do territorio Características: É unha disciplina moi nova e defínese como a expresión da política económica, social, cultural e ecolóxica de toda sociedade. Os obxectivos son o desenvolvemento socioeconómico equilibrado de todas as rexións, a organización integral do espazo. O instrumento básico é a elaboración dun plan que comprende os seguintes aspectos básicos: • Análise da situación actual • Planificación territorial En España esta política iníciase nos anos 80, o principal problema que ten é a coordinación entre as diversas administracións con competencia na ordenación do territorio. ESPAÑA E A UNIÓN EUROPEA A UNIÓN EUROPEA NO MUNDO E ESPAÑA EN EUROPA. A actual Unión Europea está formada na actualidade por vintesete estados: · Alemaña. · Francia. · Reino unido. · Italia. 2 · España. · Países Baixos. · Grecia. · Bélxica. · Portugal. · Suecia. · Romanía · Austria. · Dinamarca. · Finlandia. · Irlanda. · Luxemburgo · Malta · Chipre · Bulgaria · Estonia · Letonia · Lituania · Rep. Checa · Eslovenia · Hungría · Eslovaquia · Polonia . Na actualidade, a Unión Europea pode presentarse como a principal potencia mundial, posto que o valor do seu produto interior bruto (PIB) é superior ao das grandes potencias mundiais. O territorio da Unión europea (3.236.198 km2) representa algo menos da cuarta parte da superficie mundial. Destaca pola súa elevada densidade de poboación (aprox. 115 hab/por km cadrado). O sector terciario predomina fronte a outros sectores económicos. CARACTERÍSTICAS. O medio natural de todo o territorio comunitario, e en concreto o seu clima, atópase dentro do dominio dos climas tépedos, con predominio dos climas oceánico e mediterráneo (nalgunhas rexións con matices continentais), tamén se pode dicir que temos un clima ártico en Finlandia e Suecia, pero é un ámbito moi reducido. . A poboación está desigualmente distribuída nos países da Unión Europea: os 4 máis poboados son Alemaña, Italia, Reino Unido e Francia; e os catro menos poboados son Luxemburgo, Malta, Chipre e 3 Irlanda. España, actualmente cuns 45 millóns de habitantes, ocupa a quinta posición por volume de poboación. Para a economía da Unión a agricultura é un sector estratéxico. Europa é unha potencia agrícola mundial. No sector secundario (Industrial), a Unión aparece xunto con EEUU, Canadá e Xapón como unha das grandes potencias mundiais. A industria foi o factor esencial do desenvolvemento económico europeo e traduciuse nunha mellora do nivel de vida da poboación; modificou a organización territorial provocando desequilibrios espaciais. Tamén é a actividade que xera maiores problemas ambientais. A siderurxia foi un dos elementos que impulsou desde os seus comezos o proxecto de construcción europea. Con todo, este sector sufriu paulatinamente procesos de reconversión (a baixa produtividade polas antigas tecnoloxías), un proceso de reconversión industrial a aqueles sectores menos competitivos (siderurxia, naval, téxtil..), que supuxo elevados custos sociais. A actividade industrial perde importancia no contexto económico comunitaria fronte ao incremento das actividades de servizos. Unha das características da estrutura industrial da Unión Europea é o seu alto nivel de diversificación industrial (abarca moitas ramas): a industria alimentaria é a que presenta maior importancia en valores de produción, seguida da industria química, a fabricación de vehículos de motor e a enxeñería eléctrica; desenvolvemento máis notable en Alemaña. A Unión é unha potencia comercial no mundo, tanto polos seus intercambios comerciais internos como polo seu comercio exterior. O PROCESO DE CONSTRUCIÓN EUROPEA. Idea de Europa: co Imperio Romano aparece a primeira situación dunha cidadanía única no territorio europeo; Carlomagno constituíu unha unión monetaria (libra de prata); en 1814, Napoleón puxo de manifesto a súa aspiración europeísta; Tras a Segunda Guerra Mundial, Europa é un espazo en estado de ruína económica (xorde o desexo de reconstrución). Cara a 1950 (coa Guerra Fría), exponse a integración europea como unha terceiro vía fronte a EEUU e a Unión Soviética. O nacemento da Comunidade Económica Europea (CEE) apóiase en: o acordo aduaneiro do Benelux (entre bélgica, holanda e Luxemburgo) e a Comunidade Europea do Carbón e o Aceiro (CECA). o nacemento da CECA. A Europa dos seis: Alemaña, Italia, Francia, Bélxica, Holanda e Luxemburgo, que será en diante o núcleo a partir do cal iranse adherindo sucesivamente os demais países democráticos europeos. · O seguinte paso foi a proposta de crear un mercado común entre os seis. Esta proposta materializouse en 1957 en dous tratados: o da CEE (máis coñecido como o Tratado de Roma, que prevía eliminar continxentes e aranceis entre os seis e instaurase políticas comúns) e o da Comunidade Europea da Enerxía Atómica (EURATOM). · A Europa dos nove: Reino Unido, Dinamarca e Irlanda (1973). · A incorporación de Grecia: 1981. A incorporación de España e Portugal: 1986. Destaca neste período o Acta Única Europea e o Tratado de Maastricht. · A Europa dos Quince: Austria, Finlandia e Suecia (1995). Destaca o Tratado de Ámsterdam. ESPAÑA EN EUROPA O réxime político do xeneral Franco, unha ditadura na segunda metade do s. XX, imposibilitou a incorporación de España nas institucións europeas. Supuxo un longo proceso: O plan de Estabilización (1959) establece os primeiros pasos de aproximación cara a Europa: apertura do comercio exterior e o abandono do modelo autárquico. España solicita a apertura de negociacións coa Comunidade Económica Europea (CEE). 4 O segundo momento ten lugar coa firma en Luxemburgo do Acordo preferente coa CEE (rebaixando aranceis na exportación industrial española dentro da Un. Europea). O paso decisivo e o máis importante ten lugar nos anos 1985 e 1986 co Tratado de Adhesión, que dá lugar á integración de España. En 1989 a peseta intégrase no Sistema Monetario Europeo. · O último avance deste proceso prodúcese en 1998 co ingreso na Unión Económica e Monetaria e en 1999, inclúese a España no conxunto dos 11 países comunitarios que adoptan o euro como a moeda única. · POLÍTICAS DA UNIÓN EUROPEA Política Agrícola A Política Agraria Común (PAC) é unha peza fundamental na construción da unidade económica europea desde o Tratado De Roma. Persegue: aumentar a produción para abastecer a demanda da poboación europea e asegurar un nivel de vida adecuado para a poboación agraria. Para iso, foi establecendo medidas que buscan a modernización das explotacións agrarias, a protección dos agricultores e a corrección de desequilibrios estruturais. Política social e dereitos cidadáns Recollen unha serie de medidas sociais para avanzar na dimensión social da UE e para garantir os dereitos cidadáns. Os dous alicerces básicos da política social son o Fondo Social Europeo (FSE) E A Carta Social, con cuxo impulso político e cuxa achega económica puxéronse en marcha numerosas iniciativas europeas, especialmente para corrixir o elevado e crecente nivel de desemprego en Europa. Política rexional Europa é un espazo composto por rexións moi heteroxéneas, o cal tradúcese en: desequilibrios demográficos, diferenzas de renda e graos de desenvolvemento. A preocupación pola política rexional da UE aparece xa expresada no Tratado de Roma, no cal recóllese o desexo de reducir as diferenzas entre as diversas rexións e o atraso das menos favorecidas. Para ese fin de creo en Fondo Europeo de Desenvolvemento Rexional (FEDER). As medidas de cohesión prestan especial atención ao emprego e ás rexións menos desenvolvidas. Política ambiental O Acta Única Europea establecía que se debía de ter en conta a necesidade de protexer o medio ambiente en todas as áreas de actuación comunitaria (formalizáronse os principios de prevención e preservación). O aumento da importancia dos problemas ambientais na política comunitaria débese principalmente a dúas causas: ao interese crecente pola calidade de vida dos europeos, e ao feito de que os problemas ambientais teñen unha incidencia económica que supera os ámbitos locais e estatais. A UNIÓN ECONÓMICA E MONETARIA (UEM) O proceso para a construción desta unión afróntase a través de 3 etapas: (1990−1993) caracterizouse pola adopción de programas de converxencia en cada un dos países comunitarios e por un esforzo de coordinación entre as políticas económicas dos países membros. (1994) introduciu como medidas máis importantes: a independencia dos bancos centrais con respecto aos seus gobernos e a prohibición de que o sector público financiásese acudindo aos bancos centrais. Creouse o Instituto Monetario Europeo. (1999) prodúcese: a equivalencia dun euro fixada en 166,386 ptas; o establecemento deste moeda única; a creación do Banco Central Europeo e a adopción dunha política monetaria única. 5 Conceptos a ter en conta ECU: Unidade de Conta Europea utilizada ata a implantación do euro e da Unión Económica e Monetaria en 1999. EUROSTAT: é a oficina estatística da UE. Elaboran e publican regularmente estatísticas con datos demográficos, sociais... TRATADO DE ROMA: é o tratado constitutivo da CEE, o máis importante por ser o núcleo do proceso de integración europea e recoller os obxectivos principais. No asinouse o EURATOM. ACTA ÚNICA EUROPEA: entrou en vigor en 1987. o seu obxectivo principal era a plena realización do mercado interior garantindo a libre circulación de persoas, mercancías, capitais e servizos. TRATADO DE MAASTRICHT: asinouse en 1992 e entrou en vigor en 1993. é o acordo polo que nace a UE e avánzase en dous obxectivos: o camiño cara á unión política e o establecemento da unión económica e monetaria. TRATADO DE ÁMSTERDAM: aprobado en 1997. consolidou tres alicerces básicos para a UE: Comunidades europeas, Política exterior e de Seguridade Común, e a cooperación en Xustiza e Asuntos do Interior. FONDO SOCIAL EUROPEO (FSE): principal elemento da política social europea para o desenvolvemento dos recursos humanos. O seu obxectivo o solucionar os problemas do emprego. España no sistema mundo Hoxe en día vivimos nunha sociedade na que o capitalismo se implantou a escala mundial e supón a globalización do comercio... Características do capitalismo: • Predomina a propiedade privada • A competencia é libre • Os prezos regúlanse pola lei de oferta e demanda • Crecente división do traballo • Crea desigualdades territoriais Os factores que favorecen o capitalismo global son: • A revolución tecnolóxica • A mellora dos transportes e o progreso telecomunicativo. • A crise dos sistemas comunistas. • As medidas liberalizadoras. A economía funciona dunha maneira cada vez máis global. A producción tende a organizarse a escala mundial, no que as empresas multinacionais xogan un papel fundamental, levando a súa producción fóra do seu país de orixe. O consumo evoluciona cara unha crecente uniformización das preferenzas. Os intercambios medraron e diversificáronse. Mentres as direccións de todos os fluxos de intercambio son cada vez máis complexas establecéndose entre países moi diferentes... Mundialización política, social , cultural e ambiental No apartado xeopolítico trunfa unha nova orde internacional dirixida dende as principais potencias, como son a UE, os EEUU, Xapón... 6 No terreo social o mercado laboral de traballadores está globalizado No ámbito cultural hai cambios sobre todo nos grandes centros mundiais de investigación, cambios nos modelos artísticos e musicais... No terreo ambiental os problemas acadan unha dimensión mundial ( efecto invernadoiro...) Como consecuencia da mundializacón un acontecemento nun país pode influír nos asuntos locais doutro.Os estados cada vez dependen máis das decisións externas. A intensificación das desigualdades territoriais A crecente interdependencia entre os distintos países non trae a igualdade, pódense distinguir dous espazos: • Os espazos centrais, os cales concentran a producción de innovacións ( maior número de grandes empresas, mellor tecnoloxía...) e controlan os intercambios internacionais de mercadorías, de capital... • Na semiperiferia estarían países moi próximos á países centrais ( Rusia, América do sur...) a influencia é maior ca en países, xa por último, periféricos • Periferia; países do terceiro mundo, en vías de desenrolo. A súa actividade económica é de menor rango. As áreas xeoeconómicas Clasificación: • Países ricos e desenvolvidos • Países pobres en vías de desenrolo Ambos presentan trazos sociais, económicos ... moi diferentes. Os países ricos presentan un alto nivel económico, un crecemento demográfico baixo, alta urbanización ... A economía destes países rexistra un movemento expansivo e nela predomina a industria e os servicios tecnolóxicos. A poboación crece lentamente ou decrece. A urbanización é intensa. O benestar social é predominante consolidándose o Estado do benestar. Existen desequilibrios territoriais resultante da concentración do crecemento económico Os países desenvoltos manteñen un predominio a escala mundial. Os países subdesenvolvidos deben o seu atraso ben a situación climática ( deserto, selva...) que presentan grandes obstáculos ou por unha baixa implicación no sistema capitalista. Estes países defínense polo predominio do sector primario, que aguanta o peso da economía e absorbe máis do 50% da poboación. O crecemento económico é fráxil mentres a poboación faino a un nivel contrario e acelerado. As cidades só concentran un terzo da poboación aínda que esta tendencia está a cambiar. 7 O nivel de vida e de benestar social é baixo pois as necesidades básicas non están sequera cubertas. Hai grandes desequilibrios territoriais e manteñen unha posición de dependencia mundial. Axudas ó desenvolvemento: • AOD, axudas oficial ó desenvolvemento , é insuficiente e non sempre beneficia ós máis necesitados. Parte da axuda é un préstamo e reverte cara os países desenvolvidos. • A ONU, Co organismo PNUD. • As axudas non oficiais ( as ONG ), na súa maioría son organizacións sen ánimo de lucro desvinculadas a ningún goberno. As axudas españolas ó desenvolvemento diminuíron na derradeira época. Os movementos antiglobalización A sociedade perdeu o control da globalización, esta beneficio a uns poucos en detrimento de outros, supón a perda da identidade cultural e causa un grave deterioro medioambiental. Os movementos antiglobalización constitúense por organizacións diversas. Chaman a participación da sociedade civil, á extensión a toda a poboación dos beneficios da globalización, á conservación ambiental e é defensa do dereito cultural. Os métodos de actuacións son a manifestación... A posición de España no mundo sitúase como unha potencia intermedia e posúe un desenvolvemento humano alto.Estamos pois, dentro dos países desenrolados. Formamos parte de organizacións defensivas como a OTAN. Colaboramos con diversas organizacións non gobernamentais. Pertencemos tamén a OCDE co fin de favorecer a expansión económica e potenciar o comercio mundial. 8